ایجاد مزاحمت برای زنان و اطفال
ایجاد مزاحمت برای زنان و اطفال در معابر و اماکن عمومی از مصادیق جرائم علیه آزادی روان اشخاص و امنیت افراد می باشد.
هدف از قانون گذاری در این مورد حفظ نظم جامعه و رعایت کرامت و منزلت بانوان و امنیت اطفال است؛ به همین دلیل جرم انگاری برای ایجاد مزاحمت برای زنان و اطفال برای جلوگیری از تجاوز به حقوق فردی و اجتماعی است.آزادی روح و روان مثل آزادی جسم از مهم‌ترین آزادی‌های فردی و مدنی محسوب میشود؛از این رو مجازات سنگینی در انتظار متعرضین و مزاحمانی خیابانی است که زنان و اطفال را طعمه خود قرار داده اند .
مشاوره حضوری رایگان و یا مشاوره تلفنی با وکیل متخصص حقوقی
تنها کافیست فرم ذیل را پر کنید ظرف حداکثر نیم ساعت باشما تماس گرفته میشود و نزدیک ترین وکیل به شما معرفی میگردد .
مصادیق ایجاد مزاحمت
گفتار و رفتارهای سخیف و دور از شخصیت و یا به اصطلاح متلک گفتن و به کاربردن فحش و ناسزا، اعمالی که باعث تهدید امنیت زنان و کودکان شود مثل ممانعت از عبور آنها یا بستن راه بر آنان و گاهاً لمس غیرقانونی و نامشروع،تعقیب مصرانه و یا آزار کلامی و تعرض فیزیکی و یا برهم زدن آرامش و خدشه دار کردن منزلت زن از مصادیق ایجاد مزاحمت می باشد.
البته باید ایجاد ترس و تهدید امنیت شخص را نیز در نظر گرفت.
مجازات مزاحمان زنان و اطفال در معابر و اماکن عمومی
به استناد ماده 619 قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات : متعرضین و مزاحمین را به حبس و شلاق محکوم می‌شوند.
بر اساس این ماده: هرکس در معابر عمومی یا اماکن عمومی متعرض یا مزاحم اطفال یا زنان بشود و یا با الفاظ و حرکات مخالف شئون و حیثیت به آنان توهین کند به حبس از دو ماه تا شش ماه و تا 74 ضربه شلاق محکوم می‌شوند.
ایجاد مزاحمت برای کودکان و بانوان از جرایم عمومی غیر قابل گذشت است؛ به این معنی که با گذشت شاکی دستور تعلیق داده نخواهد شد.
منظور از اماکن و معابرعمومی چیست؟
بر طبق این ماده منظور از اماکن عمومی یا معابر محلی است که آمد و شد در آن برای عموم آزاد است مانند: میدان ها وکوچه‌ها و خیابان‌ها و یا مکان هایی که ظرفیت تجمع مردم را داشته باشد و در واقع خلاف خصوصی بودن باشد؛ به طور مثال :اتوبوس،مترو،سینما شامل این ماده می شود اما در داخل آپارتمان شخصی مصداق اماکن عمومی و معابر نیست .
معيار تشخيص اینکه چه گفتار و رفتاری توهين آميز است و موجب ایجاد مزاحمت خلاف شئون و حيثيت قربانی می شود؛ عرف و عادات رايج در جوامع است.
معنای تعرض دست درازی است و مجرم باانجام فعل تعرض می کند و مزاحم می شود ؛ چه گفتار و قول باشد چه انجام عملی و یا حتی انجام حرکات مخصوص و یا اشارات چشم و نگاه خلاف عرف و در مجموع هرچه که توهین و مزاحمت باشد.
نتیجه
زنان و کودکان در برخورد با ناملایمت و خطرات به نسبت مردان نمی توانند از خود دفاع کرده و یا از خود مراقبت کنند.
از این رو بانوان و کودکان باید تحت مراقبت قانونگذار قرار گیرند و با مزاحمین آنها برخورد شدیدی داشته باشند.مزاحمان بعضاً دچار اختلالات اعصاب و روان هستند به همین دلیل علاوه بر مجازات حبس و تازیانه باید اقداماتی در خصوص این مجرمین صورت گیرد؛ به عنوان مثال باید تحت نظر روانپزشکان قرار گیرند تا وقتی که بعد از دوران حبس به جامعه بازگشتند رفتار و تفکر و بیماریشان بهبود یافته و دیگر خطری برای جامعه نباشند.
| برای کسب مشاوره با وکلای متخصص جرائم مزاحمت برای زنان و اطفال با گروه وکلای به شماره 09026220322 تماس بگیرید. |