انتقال جنین :

هرگاه جنین از اسپرم و تخمک زن و شوهری که خواهان بچه هستند ولی از طریق طبیعی صاحب فرزند نمی شوند ،تشکیل شده باشد اشکالی در انتقال آن به رحم صاحب تخمک وجود ندارد.این عمل از نظر شرعی و قانونی مشروع است.

قرارداد مزبور نوعی تجاوز به حریم زندگی مشترک زوجین و کانون خانواده است . به حقوق معنوی زن و شوهر و صاحب رحم لطمه وارد می کند.

برابر قانون ( ماده ۹۶۰ و ماده ۹۷۵ قانون مدنی ) باطل است .ولی بین فقها اختلاف نظر است گروهی معتقدند که صحیح است و گروهی معقدند که باطل است.

رابطه حقوقی طفل با اشخاص صاحب نفع از لحاظ نسب :

در اصل طفل به صاحب اسپرم و تخمک تعلق دارد . در مورد نسبت دادن طفل به زنی که جنین آزمایشگاهی را در رحم خورد پرورش داده است شاید بتوان نوعی قرابت رضاعی ( ناشی از شیرخوارگی ) بین آنان قائل شد . اما اینگونه قرابت فقط برای منع نکاح یا محرمیت موثر است .

انتقال جنین از دیدگاه قرآن برخی از فقها با توجه به آیه شریفه :

« ان امهاتهم الا اللائی ولدنهم »

طفل به زنی که او را در رحم خود پرورش داده و به دنیا آورده نسبت داده می شود و رابطه نسب مشروع بین آنان برقرار می شود در واقع طفل دارای دو مادر است.

در صورتی که صاحب رحم شوهر داشته اگر جنین با اسپرم او به وجود آمده باشد به شوهر نسبت داده می شود ولی اگر با اسپرم او تشکیل نگردد دارای اشکال است.

اگر طفل دختر باشد شوهر زن نمی تواند با آن ازدواج کند و از محارم سببی او به حساب می آید .