همه اینها سوالاتی است که در ذهن افراد وجود داشته و همه افراد طبیعتاً نگران آینده خود هستند.

که با ارتکاب جرمی که ناخواسته در وادی آن قرار گرفته اند، آینده شغلی شان به چه شکل رقم می خورد آیا برای آن ها سوء پیشینه محسوب می گردد؟

اکثر افراد در حال تحصیل که به نوعی ناخواسته مرتکب جرمی می شوند، نگران این مساله هستند. و از طرفی  برای این که آینده شغلی شان با مانع رو به رو نشود؛

مدام به این فکر هستند که آیا این جرم ارتکابی باعث منع از حقوق اجتماعی و  آینده شغلی من می شود یا نه؟ ممکن است برای همه ما به طور ناخواسته چنین اتفاقی رخ دهد و به طور اتفاقی مرتکب جرمی شویم.

در این مقاله سعی بر این است که از نظر حقوقی و رویه قضایی به این مورد بپردازیم.

حال اگر نیازمند مشاوره و نگران آینده شغلی خود هستید و  نیاز به وکیل دارید در هر کجای کشور که هستید می توانید با  سامانه وکیل نوین شماره های 09129170468 و 02122221663 تماس های تماس حاصل فرمایید.

قبل از اشاره به مفاد و رویه حقوقی مساله مجازات های تبعی و محرومیت از حقوق اجتماعی، باید گفت که حقوق اجتماعی آن حقوقی است که عموم مردم از آن برخوردارند و اجتماع آن حقوق را برای آنان محترم شمرده است. مانند استخدام در ادارات دولتی و داوطلب شدن در انتخابات و … که مفصل بدان اشاره می کنیم.

ماده 25 قانون مجازات اسلامی

محکومیت قطعی کیفری در جرائم عمدی، پس از اجرای حکم یا شمول مرور زمان، در مدت زمان مقرر در این ماده محکوم را از حقوق اجتماعی به عنوان مجازات تبعی محروم می‌کند.

الف- هفت سال در محکومیت به مجازات های سالب حیات و حبس ابد از تاریخ توقف اجرای حکم اصلی

ب- سه سال در محکومیت به قطع عضو، قصاص عضو در صورتی که دیه در صورتی که دیه جنایت وارد شده بیش از نصف دیه مجنی علیه باشد.

پ- دو سال در محکومیت به شلاق حدی، قصاص عضو در صورتی که دیه جنایت وارد شده نصف دیه مجنیٌ علیه یا کمتر از آن باشد و حبس درجه پنج

تبیین تبصره ۱ماده 25

در غیر موارد فوق، مراتب محکومیت در پیشینه کیفری محکوم درج می‌شود لکن در گواهی‌های صادره از مراجع ذیربط منعکس نمی‌ شود مگر به درخواست مراجع قضائی برای تعیین یا بازنگری در مجازات منظور از تبصره این ماده که آمده است در غیر موارد فوق؛

یعنی در جرایم غیر عمدی و در جرایمی که منجر به دیه می شود. و نیز حبس تعزیری درجه 6 و 7 و 8 محکومیت در پیشینه کیفری محکوم درج می شود.

آن هم برای تشخیص متهم از منظر قاضی در جرایم ارتکابی بعدی اما باعث محرومیت از حقوق اجتماعی نمی گردد.

و ناگفته نماند که بعد از سپری شدن مدت جرایم فوق الذکر، فرد دوباره اعاده حیثیت می گردد و دوباره می تواند از حقوق خود برخوردار شود.

به تعبیر ساده تر؛ محکومیت به دو نوع محکومیت کیفری موثر و غیر موثر تقسیم می شود؛ آنچه که باعث محرومیت از حقوق اجتماعی می شود. محکومیت کیفری موثر است.

تبصره ۲- در مورد جرائم قابل گذشت در صورتی که پس از صدور حکم قطعی با گذشت شاکی یا مدعی خصوصی، اجرای مجازات موقوف شود اثر تبعی آن نیز رفع می‌شود.

تبصره ۳- در عفو و آزادی مشروط، اثر تبعی محکومیت پس از گذشت مدتهای فوق از زمان عفو یا اتمام مدت آزادی مشروط رفع می‌شود. محکوم در مدت زمان آزادی مشروط و همچنین در زمان اجرای حکم نیز از حقوق اجتماعی محروم می‌ شود.

در ماده 26 قانون مجازات اسلامی حقوق اجتماعی موضوع این قانون به شرح زیر است:

الف- داوطلب شدن در انتخابات ریاست جمهوری، مجلس خبرگان رهبری، مجلس شورای اسلامی و شوراهای اسلامی شهر و روستا

ب- عضویت در شورای نگهبان، مجمع تشخیص مصلحت نظام یا هیات دولت و تصدی معاونت رئیس جمهور

پ- تصدی ریاست قوه قضائیه، دادستانی کل کشور، ریاست دیوان عالی کشور و ریاست دیوان عدالت اداری

ت- انتخاب شدن یا عضویت در انجمنها، شوراها، احزاب و جمعیت ها به موجب قانون یا با رای مردم

ث- عضویت در هیات های منصفه و امناء و شوراهای حل اختلاف

ج- اشتغال به عنوان مدیر مسوول یا سردبیر رسانه های گروهی

چ- استخدام و یا اشتغال در کلیه دستگاههای حکومتی اعم از قوای سه گانه و سازمانها و شرکتهای وابسته به آنها،

صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، نیروهای مسلح و سایر نهادهای تحت نظر رهبری، شهرداریها و موسسات مامور به خدمات عمومی و دستگاههای مستلزم تصریح یا ذکر نام برای شمول قانون بر آنها

ح- اشتغال به عنوان وکیل دادگستری و تصدی دفاتر ثبت اسناد رسمی و ازدواج و طلاق و دفتر یاری

خ- انتخاب شدن به سمت قیم، امین، متولی، ناظر یا متصدی موقوفات عام

د- انتخاب شدن به سمت داوری یا کارشناسی در مراجع رسمی

ذ- استفاده از نشانهای دولتی و عناوین افتخاری

ر- تاسیس، اداره یا عضویت در هیات مدیره شرکتهای دولتی، تعاونی و خصوصی یا ثبت نام تجارتی یا موسسه آموزشی، پژوهشی، فرهنگی و علمی

تبصره ۱

مستخدمان دستگاههای حکومتی در صورت محرومیت از حقوق اجتماعی، خواه به عنوان مجازات اصلی و خواه مجازات تکمیلی یا تبعی، حسب مورد در مدت مقرر در حکم یا قانون، از خدمت منفصل می شوند.

تبصره ۲

هر کس به عنوان مجازات تبعی از حقوق اجتماعی محروم گردد ،پس از گذشت مواعد مقرر در ماده(۲۵) این قانون اعاده حیثیت می شود  و آثار تبعی محکومیت وی زایل می گردد مگر در مورد بندهای(الف)، (ب) و(پ) این ماده که از حقوق مزبور به طور دایمی محروم می شود.

امیدوارم مطالب مفید فایده برای کاربران بوده باشد