حضانت فرزند|پدر ومادر فرزندفوت شوند،حضانت اوباکیست؟

حضانت فرزند

اگرپدرومادر فرزند فوت شوند،حضانت اوبه عهده چه کسی است؟

در چنین شرایطی حضانت و فرزند به عهده جدّ پدری مانند پدر بزرگ ،عمو و اگر در قید حیات نباشند به عهده خانواده مادری می باشد . در صورتی که یکی از پدر و مادر فوت کنند حق حضانت با طرفی است که زنده است و دیگر فامیل هیچ حقی ندارند.

شرایط حضانت چیست

در قانون مدنی مادر تا سن هفت سال برای حضانت طفل اولویت دارد چه پسر باشد چه دختر .

حال اگر بعد از هفت سال بین پدر و مادر برای نگهداری طفل اختلاف به وجود بیاید دادگاه حضانت را تعیین می کند. اما در سال ۸۲ حضانت پسر تا دو سال و حضانت دختر تا هفت سال با مادر بود که اصلاح شد.

تعریف حضانت :

حضانت به معنی فرزند را حفظ کردن ، پرورش دادن و فرزند را به سینه چساندن است. حضانت به طور کلی به معنی انجام کارهایی است که بچه در انجام دادن آن کارها به افراد دیگری غیر خودش نیاز دارد.

حضانت در لغت :

در مفهوم لغوی حضانت یعنی نگهداری کردن ، نوازش کردن ، بردامن گرفتن و به امور نظافتی و بهداشتی فرزند رسیدن می باشد.

طبق ماده ۱۱۶۸ قانون مدنی :

حضانت هم حق و هم تکلیف نسبت به والدین می باشد.از نظر حقوقی حضانت برای پدر و مادر حق می باشد در صورتی که یکی از والدین نسبت به حضانت سرپیچی کند طرف دیگر می تواند به وسیله دادگاه آن را خواسته و فرد متخلف را مجبور به انجام آن کند. علاوه بر اینکه حضانت حق است یک نوع تکلیف هم می باشد.

چون در هنگامی که مادر حضانت طفل را بدست آورد باید در نگهداری او و محافظت از طفل که لازمه ی حضانت است تمام تلاش خود را بکند.

 موارد زیر از مصادیق عدم مراقبت یا اخلاق نداشتن هر یک از پدر و مادر است :

۱٫ اعتیاد داشتن به مواد مخدر ، الکل و قمار

۲٫ به فساد اخلاقی و فحشا شهرت داشتن

۳٫ مبتلا بودن به بیماری های روانی طبق نظر پزشکی قانونی

۴٫ از طفل سوء استفاده کردن یا طفل را وادار کردن به ورود در مشاغل ضد اخلاقی مثل فساد و فحشا ، تکدی گری ( گدایی کردن ) ، قاچاق خارج از حد متعارف ضرب و جرح را تکرار کردن

۵٫ به هر علتی اگر پدر و مادر طفل در یک منزل ساکن نباشند و هر کدام که تحت حضانت او فرزند نیست ، حق ملاقات کردن طفل خود را دارد.

۶٫ در صورتی که پدر و مادر با هم اختلاف داشته باشند تعیین زمان و مکان و سایر جزئیاتی که به ملاقات طفل مربوط می شود با دادگاه است.

۷٫ طفل را بدون علت قانونی نمی توان از پدر و مادری که حضانت با او است را گرفت والدین در حد توانایی که دارند باید به تربیت اطفال خود رسیدگی کنند.

طبق ماده ۱۱۷۹ قانون مدنی :

پدر و مادر می توانند فرزند خود را تنبیه کنند ولی در حدی که لازمه ی ادب او باشد نه بیشتر. برای سپردن کودک به یکی از والدین به نیاز و مصلحت کودک و علاقه کودک که به چه کسی دارد باید توجه بیشتری شود درسته کودک در سطحی نیست که مصلحت خود را تشخیص دهد ولی در مدت زمانی که با یکی از والدین خود زندگی می کند با طرف دیگر ملاقات دارد.

براساس ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی :

مادر در صورتی که حضانت طفل با اوست ، با کس دیگر ازدواج کند حق حضانت از مادر گرفته می شود و به پدر حضانت داده می شود :

الف) مادران برای از دست ندادن حضانت فرزند خود ازدواج خود را به تاخیر می اندازند.

ب) در هنگامی که مادر ازدواج خود را به تاخیر می اندازد تامین هزینه فرزند با خود می باشد

ج) البته نفقه فرزند بر عهده ی پدر است ولی چون هزینه ها بالاست. باز هم مادر برایش مشکل می باشد.

د) در بعضی از کشورهای دیگر فامیل هم مانند عمه، عمو ، دایی ، خاله هم می توانند کودک را ملاقات کنند ولی در ایران حق ملاقات پدر و مادر می باشد.